Εσύ;
Σε ποια βουνά σκαρφάλωσες κι αυτό το
καλοκαίρι;
Και σε ποια μονοπάτια χάθηκες;
Πόσες ρυτίδες σχημάτισε το νερό στην
άκρη του καταρράκτη;
Πόσα βότσαλα μπλέχτηκαν στα πόδια σου
και πόσες πεταλούδες κάθισαν στα μαλλιά σου;
Με τον ήχο ποιών πουλιών ξυπνούσες και στην άκρη ποιας θάλασσας αποκοιμιόσουν;
Με τον ήχο ποιών πουλιών ξυπνούσες και στην άκρη ποιας θάλασσας αποκοιμιόσουν;
Κι εσύ, πόσα κενά βλέμματα ένιωσες;
Και πόσες άσκοπες συζητήσεις σε παρέσυραν στο χάος τους;
Εσύ, πόσες φορές μέτρησες ασυναίσθητα
το ίδιο αστέρι;
Σε ποιο πλοίο με έψαξες και σε ποια
αγάπη με βρήκες;
Και πόσο κράτησε η μεγαλύτερη στιγμή
ελευθερίας σου στο νησί;
Ποια πόλη σημάδεψε το μαχαίρι της
επιστροφής σου;
Κι άραγε, εκπλήρωσε τους στόχους σου το μικρό σου ταξίδι;
Σταμάτησες τους εφιάλτες;
Σταμάτησες να σκέφτεσαι;
Σταμάτησες να φοβάσαι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου