ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Σαν σε δρόμο με λακκούβες  

Μοιάζει σα χθες

Μοιάζεις σαν αυτόν

Τον εφιάλτη

Ήσουν εκεί πίσω απ’τα δέντρα

Κι ήτανε ξένη η μορφή σου

Όπως και τώρα

Όπως και πάντα ήτανε

Ξένη, η ανάσα σου, καυτή

Σαν κάτι να’θελες να πεις

Με κυνηγούσες νευρικά

Κι ήταν μαζί σου οι λύκοι

Τους ονόμασες φιλιά

Με πλησίαζαν δήθεν αθώα

Μα μου κατασπάραζαν τα σωθικά

Είχες κάπου κρυφτεί και με κοιτούσες

Κι όμως ποτέ δεν άκουσες τις κραυγές μου