ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ξέρεις πάντα αναρωτιόμουνα

Αν θα μπορούσαμε να κάνουμε ποτέ το ονειρό σου πραγματικότητα

Να είχαμε έναν πάγκο με βιβλία, έλεγες

Να γυρνούσαμε τις πολιτείες και να πουλούσαμε ιστορίες

Μόμπι Ντικ και μικρό πρίγκηπα

Αυτούς αγαπούσες

Θα είμασταν χαρούμενοι πλανόδιοι

Και θα γυρνάγαμε τις πολιτείες διαβάζοντας, έλεγες

Θα κάναμε τους ανθρώπους πιο σοφούς και θα μοιράζαμε γνώση

Ξέρεις,

Στα βιβλία πάντα μαγειρεύεις καλύτερα και δεν είσαι κουρασμένος μετά τη δουλειά

Μου χαϊδεύεις τα μαλλιά πιο συχνά και μ’αγκαλιάζεις

Κι εγώ βέβαια δε σου γκρινιάζω, είμαστε καλύτεροι στα βιβλία

Και ξέρεις,

Εγώ ποτέ δεν θα καταφέρω να φτάσω στο τέλος της ιστορίας

Κι εσύ πάντα θα με προλαβαίνεις

Και θα ζητάς

Όλο θα ζητάς καινούργιες ιστορίες να διηγηθείς