ΑΔΙΕΞΟΔΟΝ

Τι κι αν χρόνια ολόκληρα ανταλλάξαμε ή μόνο δύο λεπτά;

Τι κι αν τα μάτια μας για μια στιγμή μονάχα συναντήθηκαν;

Η πινακίδα της καρδιάς σου, αφοπλιστική

<<ΑΔΙΕΞΟΔΟΝ>>

Κι αν ακόμα λίγο προσπαθούσες;

Κι αν γινόσουν κάποιος άλλος για μια στιγμή;

Τότε η βελόνα σου θα σταματούσε να μου τρυπάει το δέρμα

 και να μου μπήγει δηλητήριο βασανιστικά;

Μήπως τότε το μαχαίρι σου δε θα έκοβε;

Η γροθιά σου κι η γροθιά μου, δυο φωτιές

Η σκιά σου κι η σκιά μου, χορευτές

Που χάνουν τα βήματά τους 

Εραστές σε τρεμάμενο σκοινί

Παλεύουμε να μην κοπεί

Μα μαζί κρατάμε το ψαλίδι

Και τις ψυχές μας τρώνε τα σκουλήκια της συνείδησης

Και τα μάτια μας ατέλειωτοι κρύσταλλοι  βροχής

Και το κενό μας πιο αβάσταχτο κι απ’το σκοτάδι.